1 września. Jak przygotować dziecko do pierwszego dnia w szkole? [ROZMOWA]

Początek roku szkolnego to dla niektórych uczniów jeden z najbardziej znienawidzonych dni w roku. Część dzieci dopiero odkrywa szkołę. Jak powinno się je przygotować, by szkoła nie była dla nich koszmarem?
Przede wszystkim rodzice powinni wzbudzić w dziecku pozytywne nastawienie do szkoły. Należy mówić o tym, co sami zyskali dzięki szkole, że mają np. dobrą pracę i dzięki temu mogą sobie na wiele pozwolić. Nie wolno straszyć szkołą, a to jeden z podstawowych błędów popełnianych przez rodziców. Nie wolno dzieciom mówić: jak pójdziesz do szkoły, to dopiero zobaczysz. Ważne jest to, by dziecko poszło do szkoły z dobrem nastawieniem. To od pierwszych dni w pierwszej klasie szkoły podstawowej zależy, czy dziecko zaakceptuje szkołę, czy też nie, a będzie to miało wpływ na jego dalszą edukację. Trzeba wzbudzić przyjemne nastawienie, by szkoła nie była odbierana jako zagrożenie, należy zwalczyć lęki dziecka. Można zwrócić uwagę na to, że dzięki szkole dzieci zyskają nowych przyjaciół, będą mieć miłą panią, poznają nowe rzeczy. Wbrew pozorom wiele dzieci lubi szkołę.

A jeśli dziecko reaguje bardzo emocjonalnie? Pozwolić mu na odreagowanie, czy zwalczać te emocje?
Dziecko trzeba wspierać, dla niego jest to nowa i trudna sytuacja. Dotyczy to zwłaszcza dziecka, które pierwszy raz idzie do szkoły: dostaje tornister, będzie musiało siedzieć w ławce, pozna nową panią. W takim momencie trzeba być z dzieckiem, pocieszać je, uspokajać.

Rozpoczęcie roku szkolnego może być też trudne dla tych dzieci, które zaczynają naukę w nowej szkole. Jak im z kolei można pomóc, zwłaszcza gdy mają niezbyt dobre wspomnienia z poprzedniej szkoły?
Oczekiwania w stosunku do nowej szkoły są z reguły większe. Jeśli dziecko ma niezbyt dobre doświadczenia, to należy z nim usiąść i spróbować dojść do tego, dlaczego tak się stało. Trzeba zastanowić się nad tym, jak dziecko powinno wejść w nowe środowisko i jakie błędy popełniło w poprzednim, że spotkały je niemiłe rzeczy. Ważne, by dziecko nie powtarzało błędów z przeszłości. Trzeba zastanowić się nad tym, co takiego jest w nas, że zrażamy innych ludzi do siebie, a następnie spróbować to wyeliminować.

A może to rodzice powinni zapanować nad swoimi szkolnymi emocjami, by nie wzbudzać w dzieciach niepokoju?
Czasem dorośli obawiają się tego, że ich dzieci w szkole może spotkać coś złego. Nie wierzą w swoje dziecko, w to, że jest ono sobie w stanie poradzić w szkole. Rodzice tłumaczą sobie, że dziecko jest jeszcze przecież małe, niedojrzałe. To nie jest do końca prawdziwe, rodzice powinni natomiast zapanować nad swoim lękiem, nie przerzucać go na maluchy.