Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Wypadek przy pracy. Co się należy ofiarom takich wypadków?

Patrycja Wacławska, Paweł Patora
Poradnik o świadczeniach przysługujących osobie, która stała się ofiarą wypadku przy pracy, zacznijmy od wyjaśnienia pojęcia takiego wypadku.

Otóż za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą: podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności albo poleceń przełożonych; podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy nawet bez polecenia; w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

O tym, czy dane zdarzenie można zakwalifikować jako wypadek przy pracy decydują konkretne okoliczności tego zdarzenia. I tak na przykład istotne znaczenie w przypadku kwalifikacji zawału serca jako wypadku przy pracy będzie miało to, czy zawał był skutkiem wywołanym przez przyczynę zewnętrzną, czy też doszło do niego na skutek przyczyn wewnętrznych, czyli choroby pracownika.

Na równi z wypadkiem przy pracy traktowany jest wypadek, któremu pracownik uległ: w czasie podróży służbowej, w okolicznościach innych niż określone wyżej, chyba że wypadek spowodowany został postępowaniem pracownika, które nie pozostaje w związku z wykonywaniem powierzonych mu zadań; podczas szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony; przy wykonywaniu zadań zleconych przez działające u pracodawcy organizacje związkowe.

Za wypadek przy pracy uważa się również nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu m.in. podczas: wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia; współpracy przy wykonywaniu pracy na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia; wykonywania przez osobę duchowną czynności religijnych lub czynności związanych z powierzonymi funkcjami duszpasterskimi lub zakonnymi; wykonywania przez członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych oraz przez inną osobę traktowaną na równi z członkiem spółdzielni w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych, pracy na rzecz tych spółdzielni; wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych; wykonywania zwykłych czynności związanych ze współpracą przy prowadzeniu działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.

Przy ustalaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty rodzinnej i dodatku do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej z tytułu ubezpieczenia wypadkowego oraz przy ustalaniu wysokości tych świadczeń stosuje się takie same zasady, jak w przypadku takich samych świadczeń, które nie mają związku z wypadkiem przy pracy. Jednak świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego nie podlegają pewnym ograniczeniom, jakimi obwarowane są inne renty i świadczenia. Oto jakie szczególne zasady w tym przypadku obowiązują:

1. Renta z tytułu niezdolności do pracy, renta szkoleniowa, renta rodzinna i dodatek do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej z tytułu ubezpieczenia wypadkowego przysługuje niezależnie od długości okresu tego ubezpieczenia oraz bez względu na datę powstania niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy.

2. Renta z tytułu niezdolności do pracy i renta szkoleniowa przyznane w związku z wypadkiem przy pracy nie mogą być niższe niż:
– 60 proc. podstawy wymiaru renty - dla osoby częściowo niezdolnej do pracy,
– 80 proc. podstawy wymiaru renty - dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy,
– 100 proc. podstawy wymiaru renty - dla osoby uprawnionej do renty szkoleniowej.

3. Przy ustalaniu podstawy wymiaru renty nie stosuje się ograniczenia jej wysokości wskaźnikiem 250 proc. Jednak w przypadku dokonania wyliczeń z wykorzystaniem wyższego niż 250 proc. wskaźnika wysokości podstawy wymiaru renty nie obowiązują określone w punkcie 2. gwarancje dotyczące tego, iż renta nie może być niższa niż określony procent podstawy jej wymiaru.

4. Prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, może być przywrócone w przypadku ponownego powstania tej niezdolności, bez względu na długość okresu, który to okres upłynął od ustania prawa do renty.

Uprawnionym członkom rodziny ubezpieczonego, który zmarł wskutek wypadku przy pracy, przysługuje renta rodzinna z ubezpieczenia wypadkowego. Dodajmy, że renta taka przysługuje także członkom rodziny zmarłego na skutek wypadku przy pracy rencisty, który był uprawniony do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Osobami uprawnionymi do renty rodzinnej wypadkowej są, tak jak w przypadku zwykłej renty rodzinnej: małżonek, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, przysposobione, przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci (w tym również w ramach rodziny zastępczej) oraz rodzice.

Osoby te nabywają prawo do renty rodzinnej, jeżeli spełnią warunki wymagane do tej renty. Prawo do renty rodzinnej nabywają również członkowie rodziny, którzy pozostali po renciście:

– pobierającym rentę z tytułu wypadku w drodze do lub z pracy, którego śmierć nastąpiła po 31 grudnia 2002 r. wskutek takiego wypadku,
– pobierającym rentę z tytułu wypadku w szczególnych okolicznościach, którego śmierć nastąpiła po 31 grudnia 2002 r. wskutek takiego wypadku.

Rentę rodzinną należną z ubezpieczenia wypadkowego oblicza się tak, jak zwykłą rentę rodzinną, z tą różnicą, że podstawę obliczenia jej wysokości stanowi renta rodzinna dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy w związku z wypadkiem przy pracy.

Należy też pamiętać, że ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się zaś naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający sześć miesięcy, mogące ulec poprawie.

Jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20 proc. przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Obecnie np. kwota tego odszkodowania za każdy procent uszczerbku na zdrowiu wynosi 704 zł. Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy dokonuje się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji.

Dodajmy, że analogiczne zasady przyznawania świadczeń dotyczą także cierpiących na choroby zawodowe.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na dzienniklodzki.pl Dziennik Łódzki