Samochody z dżungli

Było to po prostu gwałtowniejsze przedostanie się na drugą stronę ulicy po przejściu na pieszych (bo na przejściu dla pieszych rzecz się wydarzała) spowodowane przekonaniem kierowcy, iż przed większym, silniejszym i blaszanogłowym wszyscy winni uskakiwać na boki, a namalowana na jezdni "zebra" po to ma przerwy między pasami, żeby nimi przejeżdżać.

Ponieważ piszę te słowa, sukces jest pełen - udało mi się zbiec z miejsca zdarzenia, pomykałem rączo niczym gazela (oglądając tegoż nagranie internauci mieliby używanie), w sumie powinienem być dumny, że sprawność jeszcze jako taka. Kierowca i jego pojazd rzecz jasna nawet się nie zatrzymali.

Świat się składa z olbrzymiej liczby ludzi, którzy z dżungli nie wyszli i wiele na to wskazuje, że nigdy z niej nie wyjdą. Być może dlatego też nie mieli okazji poznać innego prawa niż jej prawo. I pewnie jedyne, co może na nich wpłynąć, to niestety inne prawo. Powoli się ono zmienia, coraz odważniej brzmią głosy, że jednak pieszy w hierarchii dóbr cywilizacyjnych powinien stać wyżej niż samochód i gdy zbliża się do przejścia to większy blaszak (nawet gdy jest to smart) musi stanąć.

To okrutna wiadomość dla kierowców (pozapominali jak byli pieszymi, a nawet- w wieku niewinnym - raczkującymi), bo przecież wiadomo, że rodak w aucie to pan rzeczywistości i mistrz kierownicy niech każdy ucieka. Już słyszałem telewizyjne wynurzenia jednego z nich, że takie prawo zachęci pieszego do... wtargnięcia na jezdnię. Cóż, przypomnieć temu panu, że problem mogłoby załatwić coś tak egzotycznego w dżungli, gdzie każdy sobie dzidę skrobie, jak dobre wychowanie, nawet nie śmiem...