Nacieszmy się majem

Jest w maju coś takiego, że zimie - nawet tak lekkiej, jak w tym roku - mówimy powszechnie: dość i ochoczo zrzucamy szatki. Dla mężczyzn kończy się to kaszlem, ale kobiety dla wzbudzania zainteresowania zniosą wiele, więc odważnie przyjmują na wydobyte spod kurtek ciało ostatnie wiatru powiewy. Nie przeszkadza im nawet, że razem z wiatrem opada na nie kurz z remontowanej całej Łodzi. A że to działa, widziałem po obracającej się głowie taksówkarza, który wjechał ze mną na Piotrkowską. Imponująca sprawność mięśni szyi. Na szczęście dla mnie, odcinek do przejechania nie był pokaźnych rozmiarów...

Łódź jak długa i głęboka (to dziś najbardziej adekwatne określenie do stanu miasta) odkryła swoje walory i oby to trwało jak najdłużej (pogodo, pamiętaj!). Coś w końcu się tej Łodzi należy. Umęczonej, wykorzystanej, niezasłużenie zubożałej. Niech w czasach, w których święta wyznaczają nam już tylko granice długich weekendów (bo o tym, czego dotyczy samo święto, mało kto już wie) Łódź nacieszy się majem, ożywi ulice i zakręci mieszkańcom w głowach.

Może dzięki temu Piotrkowska spłynie nie tylko piwem, ale i dobrą energią. Może żale zastąpimy wstępującą wraz z wiosną w człowieka nadzieją. A wtedy po raz kolejny okaże się, że po przekonywaniach, promocjach, eventach, ekwiwalentach i akcjach, prawdziwa moc jest w mieszkających jeszcze w Łodzi łodzianach. Bo w nich tkwi największy potencjał naszego miasta, Choć czasem też największa rozpacz. Gdyby powtarzaliby to sobie sami łodzianie, maj trwałby znacznie dłużej.