Prof. zw. Andrzej Jocz

Urodził się 8 sierpnia 1941 r. w Wilnie. Jest absolwentem III Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Łodzi. W 1966 r. ukończył studia w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, otrzymując dyplom z wyróżnieniem. W tym samym roku podjął pracę w tej uczelni, obecnie noszącej nazwę Akademia Sztuk Pięknych im. Władysła- wa Strzemińskiego w Łodzi. Pracował tam 45 lat. Dziś jest emerytowanym profesorem łódzkiej ASP, a także Wydziału Pedogogiczno-Artystycznego w Kaliszu Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie przepracował 20 lat. Obecnie prowadzi Pracownię Rzeźby w Instytucie Architektury i Urbanistyki Politechniki Łódzkiej, a także w Wyższej Szkole Informatyki i Umiejętności w Łodzi, gdzie podjął starania o uruchomienie kierunku studiów "rzeźba".

Prof. Jocz jest twórcą licznych rzeźb, które zmieniły krajobraz Łodzi.
Jego autorstwa jest wiele rzeźb stojących przy budynkach łódzkich wyższych uczelni, m. in. w kampusach Uniwersytetu Łódzkiego i Politechniki Łódzkiej. Inne realizacje tego artysty, które od wielu lat współtworzą pejzaż Łodzi to m. in. "Całoroczny zegar słoneczny" w Parku Staromiejskim który powstał już w 1975 r.), "Czółenka" - rzeźba o wysokości 7,5 m, stojąca przy dworcu kolejowym Łódź Kaliska, "Dzianina", zwana też przez niektórych "Pomnikiem sera" - 9,5-metrowa rzeźba znajdująca się przy zbiegu ulic Puszkina i Rokicińskiej, a także "Autonomizm-Dziurawiec" na osiedlu Piaski na Retkini. Rzeźby Andrzeja Jocza znajdują się też m. in. w Pabianicach (Autonomizm II), obok skrzyżowania ulic Łaskiej i Zamkowej oraz w Orońsku w woj. mazowieckim. Choć Andrzej Jocz nadaje czasem swym rzeźbom nazwy nawiązujące do realnego świata, jego dzieła nie przedstawiają konkretnych wytworów natury lub człowieka, lecz są autonomicznymi obiektami, które nawet jeśli początkowo dziwią lub szokują, to z czasem są akceptowane i dają się lubić. PP