Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych [PROGRAM]

Poszukiwanie autorytetów rozpocznie jedna ze stałych uczestniczek łódzkiego festiwalu, Krystyna Janda. Głośny już monodram w reżyserii Janusza Zaorskiego, który powstał na kanwie książki Danuty Wałęsy "Marzenia i tajemnice" opracowanej przez Piotra Adamowicza, sięga do symbolu kobiety tkwiącej niezłomnie przy walczącym mężczyźnie.

Jak się okazuje, pielęgnowany przez lata ów symbol ma wiele skaz, wiele niedopowiedzeń, jeszcze więcej przemilczeń i dziś mocniej gra w nim żal niż siła. Danuta Wałęsa, matka ośmiorga dzieci, żona wiecznie nieobecnego w domu opozycjonisty, skazana na samotność i na samowystarczalność, opowiedziała o cenie, jaką przyszło jej zapłacić za taki, a nie inny wybór drogi życiowej jej męża. Nikt nie pytał jej, czy chce wspólnie z nim tą drogą kroczyć. To dość symboliczny obraz sytuacji autorytetów w obecnej Polsce.

- Mianowanie i unieważnianie autorytetów odbywa się na naszych oczach, przez co pozbawiani jesteśmy momentów, stanów pośrednich: dojrzewania i spokojnego przemijania. Równolegle rolę postaci znaczących zastępują podnoszeni przez media do roli ekspertów celebryci - podkreśla Ewa Pilawska, dyrektor łódzkiego Teatru Powszechnego i festiwalu. - Celebryci mają gotowe odpowiedzi na każde pytanie. Czy swoje odpowiedzi może dać jeszcze teatr?

Wielkie teatralne (i nie tylko) autorytety przypomni multimedialna wystawa "Ślady... Hanuszkiewicz, Hübner, Grzegorzewski", która zostanie otwarta w dniu inauguracji festiwalu, czyli 2 marca, w foyer Teatru Powszechnego, i którą teatr przygotował wraz z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Festiwalowy temat podejmą też uczestnicy panelu (do udziału zaproszeni zostali przedstawiciele świata teatru, polityki i sztuki), który odbędzie się 3 marca o godz. 13 na Małej Scenie "Powszechnego". To może być gorąca, zajmująca dyskusja. Ciekawe będą nie tylko odpowiedzi, ale i same pytania...

Okazji do dyskusji będzie więcej. Po każdej pierwszej prezentacji spektaklu podczas festiwalu odbywać się będzie spotkanie z twórcami, które poprowadzi Łukasz Drewniak, w festiwalowe wieczory będzie także funkcjonował Klub Festiwalowy, w Cafe Kwadrans, w foyer teatru.

Repertuarowa oferta festiwalu jest dość szeroka i różnorodna. W rozważania o autorytecie, ikonie i idolu swymi spektaklami włączą się tacy twórcy, jak Paweł Miśkiewicz, Monika Strzępka, Michał Kmiecik (reżyser, który "zasłynął" kontrowersyjnym felietonem "Nie płakałem po Jarockim"), Krystyna Meissner, Maja Kleczewska. Odwołania do klasyki mieszają się z tekstami nowymi, przeróbkami, czy opowieściami o gwiazdach rocka. Niepokój i bunt z przekonaniem, że nigdy nie jest za późno na zmiany. Wiara w tradycję z buńczuczną pewnością, że przed nami i po nas nie ma już nic.

"Podczas kolejnych festiwalowych wieczorów chciałabym za pomocą spektakli oraz spotkań, prowadzić z widzami dyskusję na temat tego, na ile autorytety są nam dziś potrzebne. Na ile my je unieważniamy, a na ile one same nie potrafią zająć w dzisiejszym świecie odpowiedniego miejsca? Na ile są dla nas drogowskazami, a na ile sztucznie wstrzymują ruch w przestrzeni twórczej? Na ile nas ograniczają i ciążą nam? Z jednej strony głos młodych twórców jest ważny, ale czy efektowny teatr młodych przetrwa dłużej niż sezon lub dwa?

Czy można więc, zgodzić się na unieważnienie teatru chociażby Krystiana Lupy, dla mnie twórcy wybitnego, którego każdy spektakl jest poruszający, wymagający i zasługuje na to, by się z nim zmierzyć. Jestem w niezgodzie z tym, oraz ze stylem, jaki proponują dzisiejsze media. Podobnie jest z teatrem Krzysztofa Warlikowskiego czy Grzegorza Jarzyny. Choć mam wrażenie, że dla nich określenie autorytet byłoby niewygodne" - pisze Ewa Pilawska w programie festiwalu.

To bardzo istotne uwagi i trafnie oddające wątpliwości targające współczesnym teatrem, kierunkami, w które ma podążyć. Dobrze, że w Łodzi są ludzie, którzy chcą się nad tym zastanawiać, inna sprawa, czy taka dyskusja może się toczyć li tylko przy pomocy spektakli, które już związane z nimi dyskusje wywołały i zakończyły. Tym niemniej to teatr jeszcze autorytety ratuje. A łódzki festiwal może wiarę w nie podtrzymać.

***

Program Festiwalu

Danuta W.
reż. Janusz Zaorski, wyst. Krystyna Janda, Teatr Polonia w Warszawie, 2 i 3 marca, godz. 19, Teatr Powszechny
Koncert
Stanisława Celińska, Bartek Wąsik, Royal String Quartet, 5 marca, godz. 19.15, Teatr Powszechny
Kupieckie kontrakty
reż. Paweł Miśkiewicz, wyst. m.in. Katarzyna Figura, Teatr Dramatyczny w Warszawie, 6 marca, godz. 19, Dom Towarzystwa Kredytowego
Artyści prowincjonalni
reż. Weronika Szczawińska, Teatr Powszechny w Łodzi, 8 i 9 marca, godz. 19.15, Teatr Powszechny
Nancy. Wywiad
reż. Claude Bardouil, wyst. Magdalena Popławska i Claude Bardouil, Nowy Teatr w Warszawie, 10 i 11 marca, godz. 19.15, Teatr Powszechny
Courtney Love
reż. Monika Strzępka, wyst. m.in. Katarzyna Strączek, Mariusz Kiljan, Teatr Polski we Wrocławiu, 11 i 12 marca, godz. 18, Klub Wytwórnia
Podróże Guliwera
reż. Silviu Purcarete, Narodowy Teatr im. R. Stanca, Rumunia, 13 marca, godz. 19, Teatr Powszechny
#dziady
reż. Michał Kmiecik, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu, 16 i 17 marca, godz. 19, Teatr Powszechny
Hopla, żyjemy!
reż. Krystyna Meissner, Teatr Współczesny we Wrocławiu, 19 marca, godz. 19, Teatr Powszechny
Podróż zimowa
reż. Maja Kleczewska, Teatr Powszechny w Łodzi/Teatr Polski w Bydgoszczy, 23 i 24 marca, godz. 19.15, Teatr Powszechny