Historia łódzkich ulic: Plac Reymonta

Historia placu Reymonta rozpoczyna się z historią przemysłowej Łodzi. Został wytyczony już w 1825 r. Stał się rynkiem dla nowej osady Łódka. Nazwano go wówczas Górnym Rynkiem. Kiedy w pobliżu fabrykę i swój pałac zbudował Ludwik Geyer zmienił nazwę. W 1843 r. stał się Rynkiem Geyera, choć dla wielu łodzian pozostał Górnym Rynkiem.

Do 1904 r. pełnił rolę placu targowego, po czym został zamieniony w skwer. W 1925 r., a więc niemal zaraz po śmierci Władysława Reymonta autor „Ziemi obiecanej” stał się patronem tego placu. W czasie II wojny światowej Niemcy jego nazwę zmienili na Friesenplatz. Po zakończeniu niemieckiej okupacji znów stał się placem Reymonta. Dziś na placu stoi pomnik Władysława Reymonta. Postawiono go staraniem Cechu Rzemiosł Metalowych w Łodzi. We wrześniu 1976 r. podjęto uchwałę, że z okazji 150-lecia cechu ufundowany zostanie pomnik pisarza. Pomysł ten zaakceptował Komitet Łódzki Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1977 r. ogłoszono konkurs na projekt pomnika. Zgłoszono pięć prac. Wybrano projekt przedstawiony przez Wacława Wołosiewicza.

**Zobacz też:

**

Urodzony w 1911 r. Wacław Wołosiewicz pochodził z Wilna. Po wojnie osiadł w Łodzi. Na przełomie lat 50. i 60. XX wieku wykładał w Katedrze Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych. Był m.in. współautorem Pomnika Wdzięczności Armii Czerwonej, który stał w Parku im. Poniatowskiego oraz Pomnika Czynu Rewolucyjnego na Zdrowiu. Ale też tworzył rzeźby sakralne. Np. figury aniołów znajdujących się w kościele pw. Zesłania Ducha Świętego na placu Wolności w Łodzi.

Ustalono, że pomnik laureata Literackiej Nagrody Nobla stanie na placu, którego pisarz jest patronem. 15 października 1977 r. pierwszy sekretarz KŁ PZPR Bolesław Koperski wmurował akt erekcyjny. Po otrzymaniu niezbędnych zezwoleń, już w 1978 r., przystąpiono do budowy pomnika. Odlewano go w łódzkich Zakładach Sprzętu Przeciwpożarowego „Progaz”. Pomnik ważył cztery tony i był złożony z 21 elementów. Na uroczystość odsłonięcia, która miała miejsce 21 października 1978 r., przyszły tysiące łodzian. Nie zabrakło władz miasta i partii. Przybyli łódzcy pisarze, a także mieszkańcy miejscowości związanych z życiem Władysława Reymonta, a więc - Kobieli Wielkich, Małkowa i oczywiście Lipiec Reymontowskich.

Niemal naprzeciw placu Reymonta znajduje się jedno z najpopularniejszych łódzkich targowisk, czyli Górniak. Można przypuszczać, że swą nazwę targ ten zawdzięcza znajdującemu się przed laty na tym placu Górnemu Rynkowi. W 1934 r. na Górniaku wybudowano halę targową.