Józef Niewiadomski były prezydent Łodzi obchodziłby swoje 90-te urodziny. Wspominamy sylwetkę Józefa Niewiadomskiego

Józef Niewiadomski urodził się 2 stycznia 1933 roku w Łodzi. Dzieciństwo spędził na tzw. Młynku, w okolicach ul. Śląskiej. Tam jego rodzice mieli domek jednorodzinny.

- Po śmierci rodziców sprzedaliśmy go – wyjaśniał były prezydent Łodzi. - Ale dziś w moim mieszkaniu stoją meble, które sprowadziłem z domu rodziców.

Na ścianie w gabinecie pana Józefa wisiało też zdjęcie przystojnego młodego człowieka w wojskowym mundurze.

To mój ojciec, który w 1920 roku walczył z...bolszewikami – mówił Józef Niewiadomski. - Dostał nawet za tą walkę medal, który wisi przy zdjęciu. Mogę powiedzieć górnolotnie, nawiązując do „Trylogii”, patriotyzm w mojej rodzinie był pieczętowany krwią. Mój tata w czasie wojny był trzy lata w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu. Podczas okupacji zginęło dwóch braci mamy. Jeden walczył w Armii Krajowie, drugi w Batalionach Chłopskich. A brat ojca zginął od niemieckiej kuli pięć dni po wyzwoleniu, w styczniu 1945 roku.

Już w 1945 roku Józef Niewiadomski złożył przysięgę harcerską i został członkiem Związku Harcerstwa Polskiego. Działał też w Związku Młodzieży Polskiej. Legitymację partyjną PZPR odebrał w 1951 roku. Po maturze próbował zaocznie studiował na Politechnice Łódzkiej, prawo na Uniwersytecie Łódzkim. W końcu został wysłany do Warszawy do Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR. Skończył ja po trzech latach, w 1966 roku. Temat jego pracy magisterskiej brzmiał: Udział robotników w zarządzaniu przedsiębiorstwem na przykładzie zakładów Fonika w Łodzi.

Po powrocie z Warszawy w 1966 roku. rozpoczął pracę w Komitecie Łódzkim PZPR. Dokładnie w Wydziale Kultury, Nauki i Oświaty. W 1974 roku został I sekretarze Komitetu Dzielnicowego PZPR Łódź – Śródmieście. Jego kariera polityczna nabierała rozpędu. W 1977 roku został wiceprezydentem Łodzi, a już po roku prezydentem, a także wojewodą łódzkim. Pełnił tę funkcję do 1985 roku. Wtedy na krótko wyjechał do Warszawy, gdzie 12 listopada został ministrem budownictwa, gospodarki przestrzennej i komunalnej. Ale już w lipcu 1986 roku powrócił do Łodzi. Wybrano go I sekretarzem Komitetu Łódzkiego PZPR. Był nim do 1989 roku. Potem został łódzkim radnym w latach 2002 – 2006, a potem od lutego do listopada 2010. Należał do Sojuszu Lewicy Demokratycznej.