Nie potępiajcie Koena, który nie umiał przegrać

Nazwisko Koena Verweija stał się w Polsce synonimem wszystkiego, co najgorsze. Buc i cham - to tylko najbardziej delikatne opinie o blondwłosym łyżwiarzu z Holandii. A wszystko dlatego, że nie uśmiechał się, jak przegrał o trzy tysięczne sekundy z Bródką. Trzy tysięczne, czyli mniej, niż mrugnięcie okiem.

Rozumiem tego chłopaka doskonale, pamiętam kilka przegranych w życiu meczów, których przegrać nie powinniśmy. Pamiętam choćby ubiegłoroczny decydujący mecz ćwierćfinału ligi z Resovią, w którym prowadziliśmy w tie-breaku. Pamiętam kilka podobnych meczów w kadrze i... pamiętam doskonale swoją wściekłość.

Tak, nie zawsze człowiek wchodzi szczęśliwy na podium. I nie zawsze ma ochotę bić brawo tym, którzy zajmują pierwsze miejsce. Uwierzcie mi, to bardzo ludzkie uczucie. Stoisz i nie możesz uwierzyć, że byłeś tak blisko, wręcz o krok, a mimo to się nie udało. W takiej chwili nie jestem w stanie sobie wyobrazić, że jest ktoś, kto o wszystkim zapomina i cieszy się ze srebra. Jeśli tak jest, to nie ma on charakteru sportowca.

Dzisiejszy świat, nieprawdopodobnie kierowany za pośrednictwem mediów, pozwala na wykreowanie wizerunku - dobrego lub złego - w niezwykle krótkim czasie. Jednego dnia Verweij był zły, a drugiego, gdy na Twitterze ukazało się zdjęcie, na którym Holender pomarańczowym rowerem podwoził Bródkę - już dobry. Już nie był "holenderskim chamem", a "sympatycznym chłopakiem z Kraju Tulipanów".

Panczeny mają wielkie szczęście, bo na rywalizacji Bródki i Verweija - właśnie dzięki sile oddziaływania mediów - doskonale się wypromują. Jestem pewien, że Koen i Zbyszek doskonale to wykorzystają, a na najbliższe poważne zawody kibice będą czekać właśnie z powodu rywalizacji tych dwóch zawodników. Dwóch, dodajmy, którzy nie mają i nie mieli ze sobą żadnego problemu. Ale w odbiorze społecznym powinni się nienawidzić.