Remont zabytkowej kamienicy ze słynnym muralem motyla. Co było i co będzie w kamienicy?

Ta efektowna, ale zaniedbana kamienica stoi przy skrzyżowaniu ul. Moniuszki i ul. Sienkiewicza w centrum miasta. Została zbudowana w końcu XIX wieku i pierwotnie należała do znanego fabrykanta Ludwika Meyera. Jest dobrze znana, bowiem jej ozdobą jest mural reklamowy pochodzący ze schyłku PRL. Przedstawia ogromnego motyla, czyli znak firmowy ówczesnego Przedsiębiorstwa Eksportu Wewnętrznego Pewex polecającego – jak głosi napis na murze – „atrakcyjne towary importowane”.

Zobacz więcej zdjęć

Kamienica od 1990 roku należy do Uniwersytetu Łódzkiego. Niedawno opustoszała, bowiem znajdująca się tam germanistyka została przeniesiona do nowej siedziby Wydziału Filologicznego UŁ przy ul. Pomorskiej. W tej sytuacji budynek został skierowany na sprzedaż, ale władze uczelni zmieniły zdanie i zdecydowały, że powstanie tam Centrum badawcze UŁ im. Jerzego Giedroycia, słynnego szefa paryskiej „Kultury”. Stanie się to możliwe dzięki temu, że Ministerstwo Rozwoju i Technologii przekazało szkole wyższej 40 mln zł w skarbowych papierach wartościowych na remont kamienicy i utworzenie placówki.

- Dotacja pozwoli nam zainwestować nie tyle w budynek, co w stworzenie przestrzeni do spotkań z nauką, kulturą i sztuką – wyjaśnia prof. Elżbieta Żądzińska, rektor UŁ.

- Ta piękna kamienica nazywana potocznie „Motylem” już niedługo stanie się miejscem badań nad dążeniami niepodległościowymi Polaków w XX wieku podejmowanymi w kraju i na emigracji – podkreśla minister rozwoju i technologii Waldemar Buda.

Jak nas poinformowała Daria Błaszczyńska, rzecznik prasowy wojewódzkiego konserwatora zabytków w Łodzi, w związku z odnowieniem kamienicy z motylem zostanie przywrócony oryginalny zamysł autora muralu – Jerzego Bystrego. Remont zabytkowego budynku zacznie się w najbliższych miesiącach.

Zobacz jak po remoncie wygląda pałac Steinertów. Była to jedna z najlepszych rewitalizacji w Łodzi

Kamienica została zbudowana w końcu XIX stulecia w stylu nawiązującym do renesansu włoskiego. Najpierw była siedzibą Poczty Głównej w Łodzi, którą jednak na początku XX wieku przeniesiono do nowego gmachu u zbiegu ul. Tuwima i ul. Kilińskiego. Wkrótce budynek kupił przemysłowiec Salomon Danziger, przebudował, nadbudował kondygnację i przekształcił w kamienicę czynszową. M.in. pojawił się oryginalny, wysunięty poza elewację narożnik w formie wieży czworobocznej ze sterczynami. Stąd obecny wygląd budynku, który istotnie różni się od pierwotnego.

Przed I wojną światową w gmachu było Handlowo – Przemysłowe Towarzystwo Wzajemnego Kredytu oraz Towarzystwo Łódzkich Wąskotorowych Elektrycznych Kolei Dojazdowych, natomiast w okresie międzywojennym Spółdzielczy Bank Udziałowy. Czarny okres w dziejach kamienicy to lata 1946 – 1956, kiedy mieściła się tam siedziba Wojskowego Sądu Rejonowego skazującego na śmierć żołnierzy niezłomnych z podziemia antykomunistycznego. Mówi o tym tablica pamiątkowa odsłonięta wiosną 1999 roku.