Setne urodziny kamienicy przy Piotrkowskiej

Poza punktami obowiązkowymi imprezy urodzinowej, takimi jak tort, huczne "sto lat", lampka wina i orkiestra, będą też atrakcje nietypowe - wykład o historii budynku autorstwa prof. Wiesława Pusia, wystąpienie na temat zalet wspólnot sąsiedzkich, które wygłosi prof. Elżbieta Michałowska oraz wystawa starych zdjęć mieszkańców kamienicy. - Niektórzy z nich mieszkają tutaj od 1949 roku i na ich zdjęciach widać dokładnie, ile zmieniło się od tego czasu- mówi Agnieszka Dzieniakowska, mieszkanka kamienicy.

A zmieniło się naprawdę sporo. Od 1997 roku, kiedy zawiązała się wspólnota mieszkaniowa udało się wyremontować dach, piwnice i klatki schodowe, wymienić instalacje oraz okna, które wykonano na wzór oryginalnych. Nad wejściami do klatek zawisły daszki wykonane przez kowala artystycznego oraz latarenki.

Remont podwórza stał się możliwy w momencie podpisania umowy o użyczenie terenu od gminy, o co mieszkańcy starali się przez wiele lat. Od momentu wybudowania kamienicy podwórze nie było remontowane, podczas deszczy gromadziła się tam woda, a widok szpeciły blaszane garaże z lat 70.

W tym roku mieszkańcy zgłosili udział w organizowanym przez miasto projekcie "Zielone podwórka". Jako jedno z trzech łódzkich podwórzy zakwalifikowali się do udziału w programie. Dzięki wygranym funduszom udało się kompletnie odmienić wygląd dziedzińca. Pojawiła się elegancka kostka, zieleń, stojaki dla rowerów, ławki, a nawet stylowe żeliwne zdroje z oryginalnego projektu. Mieszkańcy własnoręcznie sadzili winorośl i podlewali rośliny konewkami.

Urodę podwórka doceniła Joanna Orzechowska, umieszczając je w swoim przewodniku "Łódzkie podwórka". Kolejnym etapem przywracania świetności budynkowi jest remont zabytkowego prześwitu bramowego.

Kamienica położona przy ul. Piotrkowskiej 211 jest przykładem ekskluzywnego budownictwa instytucjonalno-mieszkaniowego w Łodzi z początku XX wieku. Powstała w 1911 roku wg projektu a Gustawa Landau-Gutentegera. W przeszłości była siedzibą łódzkiej giełdy pieniężnej, izby skarbowej, a po drugiej wojnie światowej banku PKO.