Irlandzki dramaturg Brian Friel napisał „Tańce w Ballybeg” w roku 1990. Sztuka przedstawia pięć sióstr, ich wuja oraz syna jednej z nich, Michaela. To on, jako dorosły już mężczyzna, opowiada historię swojego gorzkiego dzieciństwa. Spędził je w towarzystwie ciotek i matki, w świecie zmierzającym ku tragedii. Tańczenie do muzyki z radia, w którym ciągle psują się baterie, przynosi siostrom Kate, Chris, Agnes, Maggie i Rose ulgę, sprawia nieskażoną troską przyjemność, pozwala na moment zapomnieć o biedzie, niepewności i smutku naznaczających ich codzienność. Z jej trudami radzą sobie wspólnie. Dokąd mogą. Przychodzi bowiem taki czas, kiedy tylko rozdzielając się, mogą przetrwać.
- Dla mnie ten tekst jest także o końcach świata rozpatrywanych w trzech aspektach: globalnie (widmo I wojny światowej, brutalność nowego świata), rodzinnym (każda z postaci przeżywa prywatny dramat) i ludzkim jako zakończenie życia - mówi Ewa Kustusz-Warwas, reżyserka spektaklu. - Jednak nie chcemy aby widz wyszedł ze spektaklu z poczuciem bezradności, bo są w naszym przedstawieniu także światło i momenty niosące nadzieję.
Autorką scenografii jest Marii Balcerek, muzyki - Krzysztof Sadecki. Za reżyserię świateł odpowiada Yori Fabian, za choreografię Joanna Wolańska.
Obsada: Aleksandra Posielężna, Anna Sarna, Marcin Włodarski, Iga Biaduń (gościnnie), Klaudia Michalik (gościnnie), Eliza Sondaj (gościnnie), Paweł Audykowski (gościnnie).
Niestety, zaplanowana na sobotę 16 marca oraz pokaz niedzielny zostały odwołane. "O nowej dacie premiery oraz pozostałych spektakli poinformujemy wkrótce" - informuje Teatr im. S. Jaracza.
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
