Historia szczepień liczy sobie niewiele ponad 200 lat, choć ludzkość od dawna próbowała zidentyfikować przyczyny najgroźniejszych chorób takich jak dżuma czy cholera, a także zapobiegać zakażeniom. Pionierem szczepień był Edward Jenner, który opublikował swoją pracę na temat ospy prawdziwej jeszcze w końcu XVIII wieku, ale dopiero rozwój nauki w drugiej połowie XIX wieku, pozwolił na zidentyfikowanie przyczyn chorób, dróg ich rozprzestrzeniania się i opracowanie szczepionek. Ludwik Pasteur opracował szczepionkę na wściekliznę, a Robert Koch odkrył .in. bakterie wywołujące wąglika, cholerę i gruźlicę. Obaj położyli podwaliny pod rozwój mikrobiologii.
Na liście wielkich nazwisk jest także Polak Hilary Koprowski, odkrywca i twórca pierwszej w świecie skutecznej szczepionki przeciwko wirusowi polio, wywołującemu chorobę Heinego-Medina.
Dziś szczepieniami ochronnymi, zarówno w fazie badań naukowych nad opracowaniem nowych szczepionek, jak i ich późniejszym stosowaniem, zajmuje się odrębna dziedzina nauki - wakcynologia.
Odporność przeciw chorobie zakaźnej może się rozwinąć naturalnie w toku zakażenia i rozwoju choroby, albo w wyniku sztucznie nabytej odporności. Celem szczepienia jest wytworzenie odporności wobec określonego drobnoustroju, ale najpierw trzeba było taki drobnoustrój zidentyfikować, a później wynaleźć szczepionkę. Okres od identyfikacji patogenu do opracowania skutecznej szczepionki był nieraz bardzo długi. Bardzo długo trwało też upowszechnienie szczepień, szczególnie w biedniejszych krajach.
Co to jest zapalenie gardła i migdałków?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
