Biała Fabryka w Łodzi [PERŁA REGIONU]

Geyer, jeden z pionierów łódzkiego przemysłu, już w początkach lat 40. XIX wieku mógł się poszczycić kierowaniem wzorcowej na skalę Królestwa Polskiego wielkiej przędzalni i tkalni mechanicznej wyposażonej w maszynę parową o mocy 60 KM, pierwszą taką w Łodzi.

Kryzys lat 50. i 60. XIX wieku, w tym konsekwencje wybuchu wojny secesyjnej na kontynencie europejskim, doprowadził do upadku imperium Geyera, który zmarł jako bankrut 21 października 1869 roku i pochowany został na Starym Cmentarzu w Łodzi.

Czteroskrzydłowy klasycystyczny gmach Białej Fabryki, wyposażony w dwie wieże kurzowe oraz dwie wieże ciśnień, uchodzi za unikalny przykład architektury industrialnej. Nic dziwnego, że zdecydowano się wykorzystać je do celów kulturalnych.

W 1958 roku rozpoczęły się pierwsze prace remontowo-budowlane, które miały doprowadzić do przygotowania siedziby dla tworzącego się Muzeum Historii Włókiennictwa. Powstały przestrzenie ekspozycyjne, magazynowe, biurowe, przeformowano system wewnętrznej komunikacji. W latach 1972-1975 do celów muzeum przygotowano zachodnie skrzydło Białej Fabryki. W 1981 roku rozpoczęły się prace w Starej Kotłowni, w której pracowała wspomniana maszyna parowa.

W latach 2006-2008, dzięki środkom unijnym oraz wsparciu gminy Łódź, muzeum wzbogaciło się o Skansen Architektury Drewnianej. Powstał on w parku im. Władysława Reymonta położonym na tyłach Centralnego Muzeum Włókiennictwa. Tak naprawdę pomysł jego utworzenia narodził się już na przełomie lat 50. i 60. XX wieku w głowie ówczesnej dyrektor muzeum Krystyny Kondratiuk. Dziś znajdują się w nim budynki typowe dla zabudowy Łodzi z przełomu XIX i XX wieku oraz początków wieku XX.

Dziś Biała Fabryka, czyli Centralne Muzeum Włókiennictwa to nie tylko "sztuka włókna". Od 2009 roku odbywa się tu wakacyjny cykl koncertów "Geyer Music Factory".